Με το «R.M.N.» του Cristian Mungiu ξεκινά το Cine Δράση

Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

6/1/2025

Με το «R.M.N.» του Cristian Mungiu ξεκινά το Cine Δράση

Πέμπτη 9 Ιανουαρίου, 8:15΄μμ, ΤΥΠΕΤ

Το Cine Δράση ξεκινά τις προβολές του 2025 την Πέμπτη 9 Ιανουαρίου, στις 8:15΄μμ, στο ΤΥΠΕΤ με την ταινία «R.M.N.» του Cristian Mungiu («4 Μήνες, 3 Εβδομάδες και 2 Μέρες», «Η Αποφοίτηση»). Μια ταινία έντονα ρεαλιστική, πολυεπίπεδη, δραματική που στο επίκεντρο της βρίσκεται η ξενοφοβία και κάποιες περιστασιακές βαρβαρότητες των κατοίκων ενός πολυπολιτισμικού-πολυεθνικού χωριού στην Τρανσυλβανία της Ρουμανίας στην περίοδο των Χριστουγέννων του 2019. Δεν είναι μια ακόμα χριστουγεννιάτικη ταινία, καθώς η αληθινή ιστορία στην οποία βασίζεται αποτελεί για τον σκηνοθέτη το όχημα για να αποκαλύψει πως ακόμα και οι μικρές κοινότητες που χρόνια λειτουργούν ως χωνευτήρια διαφορετικών εθνοτήτων αποδεικνύονται -κάτω από ειδικές συνθήκες, όταν οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές δυσαρέσκειες διαλύουν τον κοινωνικό ιστό- απρόθυμες να δεχτούν κάτι καινούριο ή διαφορετικό και συμπεριφέρονται εχθρικά απέναντι στους φορείς του.

Το «R.M.N.» είναι αναγραμματισμός του ακρωνύμιου του Πυρηνικού Μαγνητικού Συντονισμού Ν.Μ.R), καθώς αποτελεί, σύμφωνα με τον σκηνοθέτη μια έρευνα, μια σάρωση του εγκεφάλου στην προσπάθεια του να ανιχνεύσει και να εξηγήσει όσα βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων. Κεντρικός του ήρωας είναι ο Matthias (Marin Grigore), ένας μισός Γερμανός, μισός Ρουμάνος μετανάστης που εργάζεται σε σφαγείο στην Γερμανία. Όταν σε κάποιο διάλειμμα, ένας συνάδελφος τον αποκαλεί «τεμπέλη τσιγγάνο» εκείνος βιαιοπραγεί εναντίον του. Στη συνέχεια εγκαταλείπει τη δουλειά και επιστρέφει με ωτοστόπ στην πατρίδα του, ένα μικρό χωριό της Τρανσυλβανίας. Οι κάτοικοι του χωριού, αν και διαφορετικής εθνικής προέλευσης, γλώσσας, θρησκείας και πολιτιστικών παραδόσεων ζουν για χρόνια αρμονικά και ειρηνικά. Εκεί θα συναντηθεί με την εν διαστάσει σύζυγό του Ana (Marcina Bârlădeanu) και τον οκτάχρονο γιο τους Rudi (Mark Blenyesi).

Ξαφνιασμένος θα διαπιστώσει ότι ο μικρός μετά από ένα γεγονός που συνέβη στο δάσος, φοβήθηκε τόσο που δεν μπορεί να μιλήσει για αυτό, γενικά μένει βουβός, ενώ αδυνατεί να περπατήσει μόνος τη διαδρομή για το σχολείο. Αναλαμβάνει να κάνει το παιδί «άντρα» διδάσκοντάς του την χρήση των όπλων και το κυνήγι. Ο ίδιος είναι σίγουρα ένας βίαιος άνθρωπος, υπάρχουν αναφορές σε παρελθοντικές κακοποιήσεις και η ίδια η εναρκτήρια σκηνή, αλλά εδώ ως στοργικός πατέρας αναλαμβάνει να ανεβάσει το ηθικό του παιδιού με τον μόνο τρόπο που ξέρει. Τη βία.

Ταυτόχρονα προσπαθεί να αναζωπυρώσει τις σχέσεις του με την πρώην κοπέλα του Csilla (μια εξαιρετική Judith State), μετανάστρια και η ίδια από την Ουγγαρία. Η Csilla είναι σαφώς ευκατάστατη και μορφωμένη περνά τις νύχτες της πίνοντας κρασί και διδάσκεται τσέλο. Αυτή την εποχή είναι συγκεντρωμένη στα προβλήματα που συναντά στη δουλειά της ως βοηθός, στην πραγματικότητα υπεύθυνη, λειτουργίας του μοναδικού εργοστασίου αρτοποιίας της περιοχής. Είναι στη μέση μιας αναβάθμισης με στόχο να εξασφαλίσει επιδοτήσεις από την ΕΕ αλλά αδυνατεί να βρει το αναγκαίο προσωπικό. Οι συγχωριανοί της αρνούνται να δουλέψουν σε συνθήκες επισφαλείς με μισθούς πείνας, οπότε προσλαμβάνει μετανάστες από τη Σρι Λάνκα. Εκείνοι είναι σκληρά εργαζόμενοι, προσηνείς, δεν δημιουργούν προβλήματα, αλλά η κοινότητα στρέφεται σχεδόν αμέσως εναντίον τους. Παρά τη φαινομενική κατανόηση και ηρεμία η ειρήνη διαταράσσεται, οι φόβοι κυριεύουν τους ενήλικες και οι απογοητεύσεις, οι συγκρούσεις και τα πάθη σηκώνουν κεφάλι. Μια αντιμεταναστευτική παράνοια καταλαμβάνει όλο το χωριό και ένα σύνολο βίαιων αντιδράσεων πυροδοτείτε. Μόνο η Csilla δείχνει να μην ανησυχεί, τόσο που αναρωτιέται κανείς αν το ταξικό της προνόμιο παίζει ρόλο στην έλλειψη φόβου για το μέλλον του χωριού. Είναι μονωμένη με τρόπους που οι άλλοι δεν είναι. Αλλά η φαινομενική μεγαλοψυχία υποκινείται όχι από φιλανθρωπία, αλλά από επιθυμία να αυξηθούν οι μισθοί και το κέρδος καθώς η επιχείρηση θα έχει μεγαλύτερες φορολογικές ελαφρύνσεις αν απασχολεί περισσότερους ξένους εργάτες. Η απροθυμία του αιδεσιμότατου να μιλήσει όταν οι ξένοι εργάτες εκδιώκονται από την εκκλησία του υποδηλώνει ότι η αληθινή του πίστη δεν ταυτίζεται με τη θρησκεία του. Αυτή είναι η πιο αιχμηρή σκηνή. Έχουμε μια συγκέντρωση, τόσο γεμάτη κόσμο που πρέπει να μεταφερθεί από την εκκλησία σε άλλο κτίριο, πιθανόν επειδή ο Ιησούς δεν θα έβλεπε ατάραχος μια συνάντηση κατοίκων να μετατρέπεται σε ρατσιστικό προγκρόμ.

Ο σκηνοθέτης εμπνεύστηκε την ταινία από ένα ξενοφοβικό περιστατικό που συνέβη στο ρουμανικό χωριό Ditrău τον Ιανουάριο του 2020, όταν η πλειοψηφία του ουγγρικής καταγωγής πληθυσμού ένοιωθε την εθνική της ταυτότητα να απειλείται από την είσοδο αλλοδαπών εργατών. Το περιστατικό κατέληξε σε αναφορά που υπογράφηκε από σχεδόν 2.000 άτομα με αποτέλεσμα να εκδιωχθούν οι μετανάστες. «Η ξενοφοβία υπάρχει παντού, αλλά αυτό ήταν ενδιαφέρον γιατί συνέβη σε μια κοινότητα ανθρώπων που ζούσαν ως μειοψηφία στη μέση μιας πλειοψηφίας, έχοντας διαφορετική γλώσσα, παραδόσεις, πολιτισμό και θρησκείες, και κανονικά θα φανταζόμασταν ότι θα έπρεπε να συμπαθούν τους ξένους...», λέει ο Mungiu. «...Παρατήρησα ότι τόσοι πολλοί από τους Ρουμάνους, Ούγγρους, Ανατολικούς που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό μισούν να τους συμπεριφέρονται με τον τρόπο που συμπεριφερθήκαμε σε αυτούς τους ανθρώπους», συνεχίζει. «Αναρωτιόμουν γιατί οι άνθρωποι συμπεριφέρονται έτσι;». Οι κάτοικοι αυτού του χωριού σίγουρα έχουν βιώσει ρατσισμό, αλλά δεν διστάζουν να γίνουν εκφραστές του. Πόσο συχνά συμβαίνει αυτό σε όλο τον κόσμο στις μέρες μας; Άτομα των οποίων οι γονείς ήταν μετανάστες αναγκάζουν άλλους μετανάστες να φύγουν από τα σπίτια τους; Πώς συμβαίνει αυτό;

Ο Mungiu με απατηλά ήρεμο ύφος κάνει μια ταινία ενδιαφέρουσας πολυπλοκότητας. Δεν καταφεύγει σε εύκολες αφηγήσεις για ήρωες και αντιήρωες, καλούς και κακούς. Ενδιαφέρεται περισσότερο να αποκαλύψει πόσο εύκολα μπορεί κάποιος να είναι και τα δύο. Το έργο του δεν διαδραματίζεται απλά στον ρουμανικό χειμώνα—είναι τόσο το κρύο του που μπορείς να το νιώσεις. Το κρύο βρίσκεται παντού, κυρίως όμως στη μπλε χρωματική παλέτα του Tudor Vladimir Panduru. Η κάμερα του είναι τοποθετημένη έτσι που ο θεατής παρακολουθεί ανθρώπους που πιθανώς θεωρούν τους εαυτούς τους ευγενικούς και ανοιχτόκαρδους να γίνονται όλο και περισσότερο ρατσιστές. Ο φανατισμός τους είναι γυμνός, ανυπόκριτος.

Ρουμανία, Δραματική, 2022. Διάρκεια: 125’. Σενάριο-Σκηνοθεσία: Cristian Mungiu. Πρωταγωνιστούν: Marin Grigore, Judith State, Macrina Bârlădeanu, Orsolya Moldovan.

Πληροφορίες:
Το χειμερινό Cine-Δράση προβάλει τις ταινίες του κάθε Πέμπτη στην αίθουσα του πάρκου «Μ. Θεοδωράκης» (ΤΥΠΕΤ) Υμηττού & Πλαταιών, Βριλήσσια, στις 8.15 το βράδυ.

Κινηματογραφική Λέσχη Βριλησσίων Cine-Δράση

156

Σχόλια (0)

Εισαγωγή σχολίου

Όνομα:

Σχόλιο:

Τα σχόλια δημοσιεύονται άμεσα και είναι αποκλειστική ευθύνη του συντάκτη του σχολίου. Οι διαχειριστές της παρούσας ιστοσελίδας διατηρούν το δικαίωμα διαγραφής των σχολίων εκείνων που έχουν διαφημιστικούς σκοπούς, κρίνονται ως ρατσιστικά ή προσβάλλουν πρόσωπα.

Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2025

Ακροβάτες στο χαρτί

Τελευταία θέματα

8/1/2025 Δημοτικό Συμβούλιο

Ανακύκλωση: Δεν υπάρχει λύση με τις ίδιες πολιτικές

6/1/2025 Συμβαίνουν στην πόλη μας

Με το «R.M.N.» του Cristian Mungiu ξεκινά το Cine Δράση

3/1/2025 Συμβαίνουν στην πόλη μας

Τα «Δεκεμβριανά» στο 3ο μάθημα ιστορίας με τον Προκόπη Παπαστράτη και την Λη Σαράφη

21/12/2024 Συμβαίνουν στην πόλη μας

Καλά Χριστούγεννα - Καλή Χρονιά!

21/12/2024 Συμβαίνουν στην πόλη μας

Ευχές από το Cine - Δράση

Τοιχο-διωκτικά

Περί ποιήσεως (Μιχάλης Γκανάς)
Κι εσύ που ξέρεις από ποίηση κι εγώ που δεν διαβάζω κινδυνεύουμε. Εσύ να χάσεις τα ποιήματα κι εγώ τις αφορμές τους.

Τα σχόλια σας...

Τα προβαδίσματα και το διαζευκτικό ή αντί του εν ελλείψει: Ένα δίλημμα χωρίς περιεχόμενο18/11/2024 Χαράλαμπος Λαζάνης

Πράγματι, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση, με τις ντιρεκτίβες της, μετατρέπει τους Δήμους σε τηλεκατευθυνόμενα νευρόσπαστα, ανελεύθερους, χωρίς πόρους, αρμοδιότητες, πρωτοβουλία, χωρίς ζωή.. απρόθυμους να ρίξουν μια φρέσκια ματιά στα του οίκου τους. Το τί πραγματικά παίζεται με το ψυχομαχητό και το λαχάνιασμα των Δήμων πίσω από την "Αποκεντρωμένη" στη Δράση το έχουμε εμπεδώσει καλά, δηλαδή με όρους υπαρξιακούς της αυτοδιοίκησης. Από πλευράς του ο Δήμαρχος προβληματίζεται, όχι χωρίς θάρρος, με τα "κουρασμένα αντανακλαστικά" του πολιτικού συστήματος, ενώ οι σύμβουλοι της απερχόμενης Διοίκησης παραμένουν σε αφασία, κολλημένοι στο συστημικό τροπάρι της νομιμότητας. Εξαιρετικά διαυγής, ακριβοδίκαιη και σε πνεύμα δημοκρατικό/αυτοδιοικητικό -κοινοτιστικό θα έλεγα- η τοποθέτηση της δημοτικής μας Συμβούλου Μαρίνας Παπαχριστοδούλου.

Το Πολυτεχνείο ζει17/11/2024 Τάκης Μάτσας '' ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ''

''Εδώ σωπαίνουν τα πουλιά, σωπαίνουν κι οι καμπάνες, σωπαίνει κι ο πικρός Ρωμιός, μαζί με τους νεκρούς του. Κι απά στην πέτρα της σιωπής, τα νύχια του ακονίζει, μονάχος κι αβοήθητος, της λευτεριάς ταμένος'' Γ. ΡΙΤΣΟΣ

Το Cine-Δράση συνδέεται με το Καλλιμάρμαρο12/10/2024 Μαρία Κυρίτση

Πολύ ωραία η χθεσινή πρωτοβουλία που πήρε η Κινηματογραφική Λέσχη Βριλησσίων "Cine-Δράση" για τη ζωντανή μετάδοση της συναυλίας. Έκλεισα την οθόνη στο σπίτι και έφτασα στο ΤΥΠΕΤ για να παρακολουθήσουμε ΜΑΖΙ μια εκδήλωση πρωτίστως πολιτική, όπου η συμμετοχή, η συμπαράσταση και η διαμαρτυρία απέναντι στην ανεπάρκεια/ασυδοσία της κεντρικής διοίκησης είναι για μένα προσωπική ανάγκη και κοινωνική υποχρέωση. Και η μαζική παρουσία πολιτών είναι σημαντική τόσο στην κάθε γειτονιά όσο και στο στάδιο. Δυστυχώς μικρό τμήμα της συναυλίας μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε αφού σύντομα έφτασε η ώρα της προκαθορισμένης προβολής. Μάταια κάποιοι προσπαθήσαμε να επισημάνουμε ότι η βραδιά ήταν ξεχωριστή και η παράστασή μας στο γεγονός είναι σημαντική, όχι μόνο για τους πενθούντες ή τους κυβερνώντες αλλά κυρίως για τους εαυτούς μας. Ότι η λέσχη δεν είναι μόνο ομάδα προγραμματικής προβολής ταινιών, αλλά πολύ περισσότερα πράγματα και το αποδεικνύει συνεχώς. Ότι δεν ήταν σοβαρή παρέκκλιση να καθυστερήσει η προβολή για 1 - 1,5 ώρα. Διαφωνήσαμε άσχημα (ειπώθηκαν λόγια που δεν θέλω να μεταφέρω), χωριστήκαμε στα δυό, ψηφίσαμε (!) και τελικά κάποιοι αποχωρήσαμε (ένθεν και ένθεν) πικραμένοι. Αν πιστεύουμε ότι η Κινηματογραφική Λέσχη Βριλησσίων "Cine-Δράση" έχει πολιτιστικό και κοινωνικό και πολιτικό πρόσημο, αυτό πρέπει να γίνει ξεκάθαρο. Όσοι συμμετέχουμε και αγαπάμε αυτή τη δράση, ας την στηρίξουμε και, μέσα από τις διαφωνίες μας, ας την προστατεύσουμε.

Το Cine-Δράση συνδέεται με το Καλλιμάρμαρο12/10/2024 admin

Έχετε δίκιο κα Μαργαρίτη. Κι εμείς αιφνιδιαστήκαμε. Ως διοργανωτές, απολογούμαστε...

Το Cine-Δράση συνδέεται με το Καλλιμάρμαρο11/10/2024 Μαργαρίτη Σοφία

Και τη στιγμή που θα έλεγε ο Φοίβος ένα τραγούδι που θα συγκλοόνιζε τους πάντες...οι φίλοι του συλλόγου μάλωναν με όσους ήρθαμε να παρακολουθησουμε τη συναυλία κ ψήφιζαν γιατί δεν μπορούσαν να αντιληφθούν την ιδιαιτεροτητα της μέρας,ούτε τη σημασία γι αυτή την αλλαγή που οι ίδιοι κάνατε. Πραγματικά απογοητευτηκα. ΝΤΡΟΠΗ!

Δημοτικές Εκλογές 2014

ΓΠΣ Βριλησσίων 2011

Δημοτικές Εκλογές 2010

Παιδεία 2009

Καλλικράτης: απόψεις και θέματα

Η κρίση και το πρόγραμμα σταθερότητας

Το στέκι της Δράσης

Το νέο στέκι της «Δράσης», Πάρνηθος 21 Βριλήσσια τηλ. 211-116-5797. H δωρεάν δανειστική βιβλιοθήκη και ταινιοθήκη λειτουργεί κάθε Δευτέρα 12:00-2:00μμ, Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη 6:00-8:00μμ.