Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων

 
12/4/2025

Το Ροκ στον Κινηματογράφο. Μέρος 2ο.

Μεγάλη Τρίτη 15 Απριλίου , 8:30’μμ ζωντανά & διαδικτυακά

Την Μεγάλη Τρίτη 15 Απριλίου 2025, στις 8:30΄μμ, στην 23η Συνάντηση του σεμιναρίου «Σινεμά και Μουσική», που οργανώνει το Cine Δράση ζωντανά και διαδικτυακά μέσω της πλατφόρμας zoom, συνεχίζουμε τη συζήτηση για το Ροκ στον Κινηματογράφο. Βλέπουμε και σχολιάζουμε αποσπάσματα από τις ταινίες «Jesus Christ, Superstar» (Ιησούς Χριστός Υπέρλαμπρο Άστρο, Norman Jewison, 1973), «The Man Who Fell to Earth» (Ο Άνθρωπος που Έπεσε στη Γη, Nicolas Roeg, 1976), «Radio On» (Christopher Petit, 1979), «Rude Boy» (Jack Hazan, David Mingay, 1980), «Der Himmel Uber Berlin» (Τα Φτερά του Έρωτα, Wim Wenders, 1987), «The Doors» (Oliver Stone, 1990), «High Fidelity» (Stephen Frears, 2000).

Οι ταινίες
Ιησούς Χριστός Υπέρλαμπρο Άστρο
/ Jesus Christ Superstar
ΗΠΑ, Μιούζικαλ, Δράμα, 1973. Διάρκεια:108’. Σκηνοθεσία: Norman Jewison. Σενάριο: Norman Jewison, Melvyn Bragg. Πρωταγωνιστούν: Ted Neeley, Carl Anderson, Yvonne Elliman, Barry Dennen, Bob Bingham, Larry Marshall, Josh Mostel.
Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, μαθητής του Ιησού, πιστεύει πως ο δάσκαλός του έχασε την ταπεινότητά του από τη στιγμή που έγινε αγαπητός στα πλήθη. Ιδιαίτερα τον ενοχλεί η στενή σχέση που έχει αναπτυχθεί ανάμεσα στον τελευταίο με τη Μαρία τη Μαγδαληνή. Όταν τελικά ο Ιησούς χάνει την υπομονή του και διώχνει με βία τους εμπόρους από τον ναό του Σολομώντα, ο Ιούδας αποφασίζει να συνεργαστεί με τους Φαρισαίους, που αποσκοπούν στην καταδίκη του Ιησού με την κατηγορία του ψευδοπροφήτη. Η ροκ όπερα σε μουσική Andrew Lloyd Webber και στίχους Tim Rice κυκλοφόρησε αρχικά ως άλμπουμ. Μετά από έναν χρόνο βρέθηκε στο Μπρόντγουεϊ, και μαζί με τη μεγάλη επιτυχία του, συνάντησε την οργή θρησκευτικών κύκλων (κάτι που συνέβη και με την ταινία).

Ο Άνθρωπος που Έπεσε στη Γη / The Man Who Fell to Earth
Ηνωμένο Βασίλειο, Δράμα Φαντασίας, 1976. Διάρκεια: 139΄. Σκηνοθεσία:
Nicolas Roeg. Σενάριο: Paul Mayersberg. Πωταγωνιστούν: David Bowie , Rip Torn, Candy Clark, Buck Henry,Bernie Casey, Jackson D. Kane.
Να ήταν όντως ο Ziggy Stardust από άλλο γαλαξία; Ο Ντέιβιντ Μπάουι είναι ο εξωγήινος που αναζητά στη Γη νερό για τον άγονο πλανήτη του και αφομοιώνεται σταδιακά στα ανθρώπινα πάθη. Ετη φωτός μπροστά από την εποχή του, το sci-fi κομψοτέχνημα του Ρεγκ εξερευνά την παρακμή του δυτικού πολιτισμού μέσα από ένα μεγαλειώδες χρονικό έκπτωσης της αθωότητας. Βασισμένος στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Γουόλτερ Τέβις, ο «Ανθρωπος που Επεσε στη Γη» παρακολουθεί την άνοδο και την πτώση ενός εξωγήινου που επισκέπτεται τη Γη για να σώσει τον πλανήτη του από την έλλειψη νερού. Η ανέλιξή του σε πανίσχυρο επιχειρηματία γίνεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα χάρη στην ευφυία και στις προηγμένες επιστημονικές του γνώσεις. Το ίδιο απότομη, όμως, θα είναι και η καταβαράθρωσή του στην άβυσσο των ανθρώπινων αδυναμιών, του αλκοόλ, του σεξ και της απάθειας, παρασύροντας στον ξεπεσμό του τους γήινους συνοδοιπόρους του. Δίπλα στην πεσιμιστική εικόνα μιας αδυσώπητης αλληγορίας για την παρακμή του ανθρώπινου πολιτισμού, το σκεπτόμενο sci-fi του Ρεγκ ενεργοποιεί συναισθήματα ανέλπιστα για ένα συνήθως ψυχρό κινηματογραφικό είδος: μέσα από τις φευγαλέες αναμνήσεις του ήρωα από την άγονη έρημο του πλανήτη του και την προηγούμενη ζωή του, τις οποίες ο σκηνοθέτης ξετυλίγει μέσα από έναν αποπροσανατολιστικό αλλά ακαταμάχητα γοητευτικό κατακερματισμό των εικόνων και το αντισυμβατικό μοντάζ, που υπήρξε σήμα κατατεθέν των καλύτερων ταινιών του. Οσο για τον πρώτο μεγάλο ρόλο του στο σινεμά, ο Ντέιβιντ Μπόουι δεν θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί καλύτερα την εξωπραγματική περσόνα του.

Radio On
Ηνωμένο Βασίλειο, Δυτική Γερμανία, Σινεφίλ, 1979. Διάρκεια: 104’. Σενάριο-Σκηνοθεσία: Christopher Petit. Πρωταγωνιστούν: David Bearnes, Sandy Ratcliff, Lisa Kreuzer.
Ένας DJ πηγαίνει με το αυτοκίνητό του από το Λονδίνο στο Μπρίστολ για να ερευνήσει τον μυστηριώδη θάνατο του αδερφού του. Με αυτή τη λιτή πρόφαση ενός road movie μυστηρίου, ο Πέτιτ σκηνοθετεί το μονοπάτι που ενώνει τα βρετανικά ‘70s με τα ‘80s, βάζοντας σε πρώτο πλάνο τη μουσική και ένα λεύκωμα από αλησμόνητες φιγούρες που διασταυρώνουν τις υπαρξιακές τους διαδρομές. Ένα μικρό αριστούργημα, το «Radio On» γίνεται κρίκος μεταξύ του Τζάρμους και του Βέντερς. Ένα οριακό φιλμ, όπως κανένα άλλο πριν ή μετά από αυτό, το οποίο μέσα από την ψυχογεωγραφία μιας αποπροσανατολισμένης γενιάς περιφερόμενης σε αναλογικά κύματα και αστικές λεωφόρους, γεφύρωσε την ηλεκτρονική art rock με το new wave, για να εγκαινιάσει την post-punk εικονογραφία στη μεγάλη οθόνη.

Rude Boy
Ηνωμένο Βασίλειο, Μυθοπλασία, Ντοκιμαντέρ, 1980. Διάρκεια: 127’. Σκηνοθεσία: Jack Hazan, David Mingay. Σενάριο: Ray Gange, David Mingay. Πρωταγωνιστούν: Ray Gange, Joe Strummer, Mick Jones.
Η ταινία, εν μέρει μυθοπλασία, εν μέρει ροκ ντοκιμαντέρ, αφηγείται την ιστορία του Ray Gange, ενός νεαρού θαυμαστή των Clash που αφήνει την αδιέξοδη δουλειά του σε ένα άθλιο sex shop στο Σόχο για να γίνει roadie για το συγκρότημα Η ταινία περιλαμβάνει εκτενή πλάνα των Clash από τη συναυλία Rock Against Racism στο Victoria Park, τις περιοδείες τους On Parole και Sort It Out, και από ηχογραφήσεις σε στούντιο του άλμπουμ Give 'Em Enough Rope.

Tα Φτερά του Έρωτα / Der Himmel Uber Berlin/ Wings of Desire
Γερμανία, Δράμα, Φαντασία, 1987. Διάρκεια: 127'. Σκηνοθεσία: Wim Wenders. Σενάριο: Wim Wenders, Peter Handke, Richard Reitinger. Πρωταγωνιστούν: Bruno Ganz, Solveig Dommartin,Otto Sander.
Ένας άγγελος κουράζεται από την αιθέρια ζωή του, η οποία περιορίζεται στην επίβλεψη της ανθρώπινης δραστηριότητας των κατοίκων του Βερολίνου, και λαχταρά τις απτές χαρές της φυσικής ύπαρξης όταν ερωτεύεται έναν θνητό. Ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί συμβολικά τους αγγέλους γιατί χάρη σε αυτούς όπως λέει θέλει να αφηγηθεί : «πράγματα, που δύσκολα θα μπορούσα να πω με διαφορετικό τρόπο. Οι άγγελοι έχουν ένα πιο αντικειμενικό βλέμμα, εφόσον παρατηρούν τους ανθρώπους από ψηλά, από έξω, αλλά και ταυτόχρονα υποκειμενικό όταν το βλέμμα αυτό επικεντρώνεται πάνω σε πρόσωπα που τους αγγίζουν ιδιαίτερα. Ο άγγελος βλέπει τα πάντα, μπορεί να μπει μέσα στο νου, να ακούσει τις κρυφές σκέψεις, είναι ένα απόλυτα καλό ον κι εκφράζει ένα ολότελα ελεύθερο πνεύμα… Μεγάλοι ταξιδευτές, μάρτυρες χωρίς δυνατότητα συμμετοχής, οι άγγελοι σταμάτησαν στο Βερολίνο. Δεν έχουν ψυχολογία, δεν την έχουν ανάγκη, γιατί η αντίληψη τους είναι διαφορετική. Τι είναι ένας άγγελος; Συμβολίζει το παιδί που ήμασταν κάποτε και που το ξεχάσαμε, τη χαμένη αθωότητα με τίμημα την ενήλικη σοφία... Από την εποχή της αιωνιότητας, είναι γνώστες χωρίς εμπειρία, δεν έχουν βιώσει τίποτα...».

The Doors
ΗΠΑ, Μουσική, Βιογραφική, 1990. Διάρκεια: 140΄. Σκηνοθεσία: Oliver Stone. Σενάριο: Randall Jahnson, Oliver Stone. Πρωταγωνιστούν: Val Kilmer, Meg Ryan, Kyle MacLachlan.
O Jim Morrison μας άφησε 3 Ιούλη του 1971 στο Παρίσι, αυτός που τον αναγέννησε με μεγάλη επιτυχία και τον έβαλε ξανά σε εκατομμύρια σπίτια ήταν πολύ μεγάλος οπαδός του και απίστευτος σκηνοθέτης. Ο Oliver Stone παρέα με τον Val Kilmer σε ρόλο ζωής γυρίσανε μια ταινία αναφορά, που δίπλα της στέκονται πολύ λίγες τόσο μουσικές, όσο και εν γένει βιογραφικές. Νομίζω πως η δική μου γενιά έμαθε τους Doors λόγω του μεγαλοπρεπούς αυτού δραματουργήματος που αν σε πιάσει σε περίεργη φάση και ηλικία έχει τη δύναμη να σε επηρεάσει πολύ βαθιά, ίσως σε φτιάξει, ίσως όμως και να σε καταστρέψει. O Val Kilmer δεν ξεπέρασε ποτέ εκείνην την ερμηνεία του. Πραγματικά εκπληκτικός, τόσο σε ομοιότητα, ερμηνεία, κίνηση μορφασμούς και φωνή. Τραγούδησε ο ίδιος στις σκηνές. Ζητούσε κατά τη διάρκεια των πολύμηνων γυρισμάτων να τον φωνάζουν Jim, μπήκε τόσο πολύ στο πετσί του ρόλου που πολλοί τον θεώρησαν και καλύτερο του πραγματικού Ο ίδιος έκανε αρκετό καιρό να συνέλθει, όπως και όλοι όσοι σαγηνεύτηκαν από την ατμόσφαιρα της ταινίας.

High Fidelity
ΗΠΑ, Κομεντί, 2000. Διάρκεια: 113΄. Σκηνοθεσία: Stephen Frears. Σενάριο: D.V. DeVincentis, Steve Pink, John Cusack, Scott Rosenberg . Πρωταγωνιστούν: John Cusack, Jack Black, Lisa Bonet, Catherine Zeta-Jones.
Μουσική και έρωτας συνδυάζονται στην ταινία του Στίβεν Φρίαρς που μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το μυθιστόρημα του Νικ Χόρνμπι. Όταν η σύντροφός του τον αφήνει για κάποιον άλλο, ένας ιδιοκτήτης παλιού δισκάδικου αποφασίζει να αναθεωρήσει τη ζωή του και να έρθει σε επαφή με όλες τις παλαιότερες ερωμένες του που τον εγκατέλειψαν. Ροκ μουσική, ερωτικές ανασφάλειες, μία συλλογή από τοπ-5, μπόλικο χιούμορ αποτελούν τα βασικά υλικά μιας ταινίας, στην οποία αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας.

Το σεμινάριο πραγματοποιείται κάθε Τρίτη στις 8.30μ.μ. στο στέκι της Δράσης, (Πάρνηθος 21, Βριλήσσια). Tαυτόχρονα μεταδίδεται διαδικτυακά μέσω της πλατφόρμας zoom:
https://us06web.zoom.us/j/82167740508?pwd=N
Code 495805
Meeting ID 82167740508

Κινηματογραφική Λέσχη Βριλησσίων Cine-Δράση


readers  44


Σχόλια (0)


Εισαγωγή σχολίου
Όνομα:

Σχόλιο:



Τα σχόλια δημοσιεύονται άμεσα και είναι αποκλειστική ευθύνη του συντάκτη του σχολίου. Οι διαχειριστές της παρούσας ιστοσελίδας διατηρούν το δικαίωμα διαγραφής των σχολίων εκείνων που έχουν διαφημιστικούς σκοπούς, κρίνονται ως ρατσιστικά ή προσβάλλουν πρόσωπα.

Σάββατο 12 Απριλίου 2025 H Δράση στο facebook Το κανάλι μας στο YouTube
 
Ακροβάτες στο χαρτί Ακροβάτες στο χαρτί
Cine Δράση

Τελευταία θέματα

Τοιχο-διωκτικά
Περί ποιήσεως (Μιχάλης Γκανάς)
Κι εσύ που ξέρεις από ποίηση κι εγώ που δεν διαβάζω κινδυνεύουμε. Εσύ να χάσεις τα ποιήματα κι εγώ τις αφορμές τους.


Τα σχόλια σας...
Η εποχή του «Δεν Γνώριζα», απλά τελείωσε29/3/2025 Δ.Κ.
Τα τελευταία σύννεφα, τα οποία πιθανόν να έδιναν κάποιο άλλοθι στην «άγνοιά μας», πρέπει να ήταν πριν 5 χρόνια, με την προβολή του social dilemma, που επίσης πραγματεύονταν περίπου το ίδιο θέμα. Από τότε τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Όλα αυτά είναι συμπτώματα μιας κοινωνίας, όπου όλοι, σαν αποκεφαλισμένα κοτόπουλα, ζαλισμένα από το καθημερινό ξύλο, τρέχουν δεξιά και αριστερά, τσεκάροντας ανά 3 λεπτά το κινητό για το επόμενο breaking news που θα ανακοινώσει το newspeak. Θα ακουστώ κυνικός ή πεσιμιστής, αλλά δε βλέπω να αντιστρέφεται το κλίμα. Στο μόνο που ελπίζω είναι οι ελάχιστες -πλην όμως φωτεινές- περιπτώσεις εκπαιδευτικών που δίνουν τον καθημερινό τους αγώνα, πολλές φορές λοιδορούμενοι και από πάνω, αφουγκράζονται τα προβλήματα των εφήβων, καταλαβαίνουν τον διαφορετικό κώδικά τους, αγγίζουν τον ψυχισμό τους. Και το λέω από προσωπική εμπειρία και από τα 2 σχολεία που φοίτησαν τα παιδιά μου. Θανάση, η τελευταία παράγραφος (Δ) δεν είναι ουτοπική πρόταση, αλλά και να ήταν, όπως λέει και ο Γκαλεάνο, η ουτοπία χρησιμεύει για να προχωράμε. ΥΓ: ένα πολύ καλό ντοκιμαντέρ, που θα μπορούσε και αυτό να προβληθεί, και να αποτελέσει αφορμή για συζήτηση με τους μαθητές είναι το «Τέλος Χρόνου» του Λουκά Παλιοκρασσά.
Τα προβαδίσματα και το διαζευκτικό ή αντί του εν ελλείψει: Ένα δίλημμα χωρίς περιεχόμενο18/11/2024 Χαράλαμπος Λαζάνης
Πράγματι, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση, με τις ντιρεκτίβες της, μετατρέπει τους Δήμους σε τηλεκατευθυνόμενα νευρόσπαστα, ανελεύθερους, χωρίς πόρους, αρμοδιότητες, πρωτοβουλία, χωρίς ζωή.. απρόθυμους να ρίξουν μια φρέσκια ματιά στα του οίκου τους. Το τί πραγματικά παίζεται με το ψυχομαχητό και το λαχάνιασμα των Δήμων πίσω από την "Αποκεντρωμένη" στη Δράση το έχουμε εμπεδώσει καλά, δηλαδή με όρους υπαρξιακούς της αυτοδιοίκησης. Από πλευράς του ο Δήμαρχος προβληματίζεται, όχι χωρίς θάρρος, με τα "κουρασμένα αντανακλαστικά" του πολιτικού συστήματος, ενώ οι σύμβουλοι της απερχόμενης Διοίκησης παραμένουν σε αφασία, κολλημένοι στο συστημικό τροπάρι της νομιμότητας. Εξαιρετικά διαυγής, ακριβοδίκαιη και σε πνεύμα δημοκρατικό/αυτοδιοικητικό -κοινοτιστικό θα έλεγα- η τοποθέτηση της δημοτικής μας Συμβούλου Μαρίνας Παπαχριστοδούλου.
Το Cine-Δράση συνδέεται με το Καλλιμάρμαρο12/10/2024 Μαρία Κυρίτση
Πολύ ωραία η χθεσινή πρωτοβουλία που πήρε η Κινηματογραφική Λέσχη Βριλησσίων "Cine-Δράση" για τη ζωντανή μετάδοση της συναυλίας. Έκλεισα την οθόνη στο σπίτι και έφτασα στο ΤΥΠΕΤ για να παρακολουθήσουμε ΜΑΖΙ μια εκδήλωση πρωτίστως πολιτική, όπου η συμμετοχή, η συμπαράσταση και η διαμαρτυρία απέναντι στην ανεπάρκεια/ασυδοσία της κεντρικής διοίκησης είναι για μένα προσωπική ανάγκη και κοινωνική υποχρέωση. Και η μαζική παρουσία πολιτών είναι σημαντική τόσο στην κάθε γειτονιά όσο και στο στάδιο. Δυστυχώς μικρό τμήμα της συναυλίας μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε αφού σύντομα έφτασε η ώρα της προκαθορισμένης προβολής. Μάταια κάποιοι προσπαθήσαμε να επισημάνουμε ότι η βραδιά ήταν ξεχωριστή και η παράστασή μας στο γεγονός είναι σημαντική, όχι μόνο για τους πενθούντες ή τους κυβερνώντες αλλά κυρίως για τους εαυτούς μας. Ότι η λέσχη δεν είναι μόνο ομάδα προγραμματικής προβολής ταινιών, αλλά πολύ περισσότερα πράγματα και το αποδεικνύει συνεχώς. Ότι δεν ήταν σοβαρή παρέκκλιση να καθυστερήσει η προβολή για 1 - 1,5 ώρα. Διαφωνήσαμε άσχημα (ειπώθηκαν λόγια που δεν θέλω να μεταφέρω), χωριστήκαμε στα δυό, ψηφίσαμε (!) και τελικά κάποιοι αποχωρήσαμε (ένθεν και ένθεν) πικραμένοι. Αν πιστεύουμε ότι η Κινηματογραφική Λέσχη Βριλησσίων "Cine-Δράση" έχει πολιτιστικό και κοινωνικό και πολιτικό πρόσημο, αυτό πρέπει να γίνει ξεκάθαρο. Όσοι συμμετέχουμε και αγαπάμε αυτή τη δράση, ας την στηρίξουμε και, μέσα από τις διαφωνίες μας, ας την προστατεύσουμε.


Δημοτικές Εκλογές 2014


ΓΠΣ Βριλησσίων 2011


Δημοτικές Εκλογές 2010


Παιδεία 2009




Καλλικράτης: απόψεις και θέματα

Η κρίση και το πρόγραμμα σταθερότητας

Το στέκι της Δράσης 

Το νέο στέκι της «Δράσης», Πάρνηθος 21 Βριλήσσια τηλ. 211-116-5797. H δωρεάν δανειστική βιβλιοθήκη και ταινιοθήκη λειτουργεί κάθε Δευτέρα 12:00-2:00μμ, Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη 6:00-8:00μμ.




   
© 2006 - 2025 Δράση για μια Άλλη Πόλη
Κατασκευή - επιμέλεια ιστοσελίδας: Μάκης Ετζόγλου